وقتی عاشق میشویم ،تقریبا دیگر زندگی نمی
کنیم.زل می زنیم به تلویزیون اما چیزی نمی بینیم.به آدمها گوش می دهیم اما
اغلب چیزی نمی شنویم.کتابی را ورق می زنیم اما تنها چیزی که به آن فکر نمی
کنیم کلمات کتاب است.وقتی عاشق هستیم گویی تنها با یک نفر، و بلکه در یک
نفر زندگی می کنیم. انگار از متن زندگی پرت شده ایم به حاشیه پرت و بی ربطی
که خودمان هم دقیقا نمی دانیم کجاست....
در این دنیای عوضی ، عشق
احتمالا تنها چیزی است که روزانه در سرتا سر جهان، ۷۰۰ میلیون نفر فریب آن
را می خورند و صبح روز بعد با ولعی بیشتر دوباره خود را مهیا می کنند تا
بار دیگر فریبش را بخورند.شک ندارم از آن ۷۰۰ میلیون نفر ، ۶۰۰ میلیون و
۹۵۳ هزار و ۴۲۳ نفرشان زن هستند... بار ها آنها را شمرده ام................
(مصطفی مستور)
آی عشق رنگ اشنایت پیدا نیست...
واقعاً؟....الهی ....
عاشقی که عشق خود را بپوشاند و تا هنگام مرگ پاکدامنی ورزد شهید است.
خیلی قشنگ و درست بود حال کردم!
آپم گلم!
مرسی دوست عزیز......
عشق شاید تنها انگیزه ای ست که شب را به صبح می رساند
اگر نبود عشق فرداهای ما دیروز تمام شده بود
khheili ziba bud