دستت
را از دستم بیرون مکش. نامت را دیگر تکرار نکن. فقط بلند بلند بگو که ما
از کدامین نسلیم ؟ حنجره مان را در بنبست کدامین دره نعره زدیم که اینگونه
خش خش صدایمان هم بی صاحب مانده؟
بگو با من، بگو بگو تقدیر ما در کجای تاریخ از قلم افتاد که رنجمان تاریخ شد و تاریخ، مرگمان..
بگو لعنتی. بگو بدانم عروسک هایم کجاست؟ بگو بدانم چرا عروسک هایم بوی روسری می دهند و اسباب بازی برادرم بوی گلوله؟
آرام نباش. داد بزن. زیر گوشم بلند بلند بگو چرا پدرم از گرسنگی مرد؟
بگو بگو بلند بگو ما از کدام نسلیم که هیچ تراشی برای مداد های شکسته مان پیدا نیست؟
فریاد زدن را دوست دارم
سخت این روزها کسی می بینم که فریاد بزند
آنچه هست یا سکوت است یا هیاهو
ممنون از فریادتان
تک تک کلماتت را باید بوسه زد آفرین
من درد مشترکم مرافریادکن ...
سلام عزیزم وبلاگ قشنگی داری.من لینکت کردم.
مرسی محبوبه جون...
سلام
فشهایی که دادین نشان دهنده ادب و فرهنگ بالای شماست
خانمی که اینطوری فحش بگه چه انتظاری ازش میره
آقای محترم(!) من به شما فحش ندادم...فقط سعی کردم با ادبیات خودتون باهاتون صحبت کنم....با شما جور دیگه ای نمیشه صحبت کرد...
تصنیف قشنگی بود
موفق باشی.
امیر پسندی
عزیزم
برات آرزوی موفقیت دارم
روزگاری ما از نسل کوروش بودیم وبه این افتخار میکردیم .
اما الان دیگر از با این بر مسند نشستگان نالایق دیگر چیزی از ان نسل نمانده .
فریاد همیشگی باد